سرویس سیاست مشرق - انتشار دو بیانیه هم زمان از سوی دو گروه سیاسی مختلف، یکی از تهران و دیگری از واشنگتن با یک ادبیات نزدیک به هم قابل توجه است، در بیانیه منتشر شده از داخل کشور، مجمع روحانیون مبارز قدیمیترین تشکل مرتبط با اصلاحطلبان، به بهانه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی[۱] در چند بند به مواردی پرداخته که مو به مو با بیانیه منتشر شده از سوی چند فارسی زبان جنگ طلب خطاب به بایدن شباهت دارد!
البته اتفاق عجیبی نیست؛ که امضاکنندگان بیانیه مجمع شامل خاتمی؛ موسویخوئینیها و موسوی لاری که در سابقه خود امضای شبنامهای با تحریک به شورش عمومی در ۲۹ خرداد ۸۸ را در کارنامه دارند[۲]، با چند ضدانقلاب مستقر در آمریکا حرف مشترکی را بزنند! اما تعجبآور است که چگونه این نهاد قدیمی سیاسی که در آخرین بیانیه خود بهصورت مرتب تأکید بر رویههای اصلاحطلبانه دارد، با امثال مریم معمار صادقی که علناً خواهان تبدیلشدن ایران به یوگسلاوی است و صلح را حوصله بر میداند؛ از مرز گذشته و به منافع مشترک رسیدهاند.
سیاهی مطلق در بیانیه مجمع روحانیون
سرآغاز بیانیه مجمع روحانیون مبارز به بهانه پیروزی اسلامی با سیاه نمایی مطلق و تصویرسازی از وضعیتی رو به وخامت آغاز میشود.
زعمای اصلاحطلب در همان خطوط اولیه بیانیه خود نوشتهاند: «با کمال تأسّف ملت ایران در سطوح مختلف، با دشواریها و رنجهای بسیار روزگار میگذرانند، بخش عظیمی از خانوادها در تنگنای جانکاه معیشتی گرفتار هستند».
در این بیانیه حتی یک کلمه از واژههایی مانند «امید» که ۸ سال بروی آن موج سواری کردهاند دیده نمیشود؛ و حتی به خود زحمت ندادهاند تا دستاوردهای مهم علمی چون پرتاب ماهواره یا دسترسی دانشمندان ایرانی به نسخه جدید از واکسن کرونا که در همان صبح روز انتشار بیانیه به چشم جهانیان آمده را ببینند؛ و تنها از داخل دفتر خود در محله مرفه نشین تهران وضعیت معیشتی دلسوزی کردهاند، بدون آنکه حداقل در یک جمله کوتاه از مسئولیتهای خود نسبت به دولت مستقر گفته باشند. جالب آنکه در بیانیه ضد ایرانی منتشر شده در آمریکا خطاب به بایدن همین جملات دقیقاً منتشر شده و نویسندگان در توصیف مردم ایران از واژههایی چون مردمی فلاکت زده و فاقد امکانات رفاهی نام بردهاند.
نکته قابل تعجب آنکه این بیانیه آمریکایی از سوی یکی از اعضای حلقه سخت اصلاحطلبان تبلیغ شده و مصطفی تاج زاده متن آن را در صفحه توییتری خود منتشر کرده است. تاجزاده در توصیف امضاکنندگان این نامه آنها را جمعی از فعالان مدنی و سیاسی خوانده، بدون آنکه از سابقه آنها در نوشتن نامه ۴۰ امضا برای تشویق ترامپ به افزایش تحریمها تا خرد شدن استخوان ایرانیان گفته باشد.
مجمع روحانیون مبارز در مهمترین فراز بیانیه خود به سراغ خانه کدخدا رفته و معتقد است حل مشکلات داخلی و منطقهای ایران تنها از طریق مصالحه با آمریکاییها قابل حل است، پدر خواندههای اصلاحطلب در این باره نوشتهاند:
«امروز پس از روشن شدن نتایج این انتخابات، بی شمارند ایرانیانی که فکر میکنند فرصتی به وجود آمده است تا مشکلات فیمابین ایران و آمریکا برطرف شود ویا کاهش پیدا کند» آنها ایران را تشویق به بازگشته به برجام کرده؛ اما توضیح نداده که چگونه قرار است، با مذاکره با دموکراتها به سرعت تحریمها لغو شود.
کلید حل این ماجرا را بیانیه تکمیلی آمریکایی به خوبی شرح داده است و از اجرای بندهای توافق آبراهام برای کاهش نفوذ ایران در خاورمیانه بعنوان راه حل بازگشته به برجام نام برده است. توافق صلح ابراهیم، یا همان پیمان عادی سازی روابط میان امارات و رژیم صهیونیستی بخشی از پروژه نرمال سازی کشورهای خاورمیانه است؛ که در دوران حاکمیت ترامپ برای تغییر در ساختار سیاسی و ژئو پلوتیک منطقه آن را طراحی شده و آنتونی بلینکن وزیر خارجه جدید آمریکا بر اجرای قطعی بندهای آن تأکید کرده است.[۳]
میل به دیده شدن یا سهم خواهی بیشتر؟
آخرین بیانیه مجمع روحانیون مبارز موازی با یک بیانیه ضد ایرانی پیامهای قابل توجهی در خود دارد، آنها جشن باشکوه دموکراسی ملت را تبدیل به عزا و بهانهای برای سر ذوق آمدن دشمنان خارجی کردند؛ مجمع روحانیون مبارز چشمش را بر تروریسم اقتصادی علیه ملت ایران؛ انواع قوانین تحریمی چون کاتسا و آیسا بسته و با اشک تمساح بر وضعیت معیشتی مردم خودشان را برای انتخابات پیش رو گرم میکنند، این پیرمردهای سیاست زده احتمالاً یادشان رفته که بهم خوردن بازار و اقتصاد ایران و تنگ کردن عرصه معیشت بر مردم، خیانت جنایت آمیزی بود که سران فتنه و عقبه آنها در فتنه سبز (شامل سلطنت طلبها، سازمان منافقین، نهضت آزادی، گروهک ملی مذهبی و برخی اعضای حزب منحله مشارکت و سازمان مجاهدین) مرتکب شدند.
روزنامههای اصلاحطلب منتشر شده در صبح امروز حتی یک کلمه از آخرین بیانیه مجمع روحانیون مبارز را چاپ نکردهاند! احتمالاً آنها هم خوب فهمیدهاند که این دست بیانیههای انتخاباتی پیامی از جانب محفل اصلاحات برای سهم خواهی بیشتر است![۴]